De Argentijnse choreografe exploreert de plaats van mannelijkheid binnen het afbrokkelend patriarchaal paradigma. Centraal staan de aanvaarding van kwetsbaarheid en van onontbeerlijke tederheid, noodzakelijke elementen in confrontatie met deze nieuwe maatschappelijke positionering. Dankzij een live bespeeld instrument uit de renaissance zet de beweging zich om in virtuoze poëzie en in een diepmenselijke, gevoelige dans.