Bel Ayre betekent “mooi lied”. Het ensemble is een samenwerking tussen Lieselot De Wilde en jazzgitarist Peter Verhelst. De twee muzikanten zijn nieuwsgierig naar welke muziek er ontstaat uit een combinatie van hun verschillende muzikale werelden.Bel Ayre betekent “mooi lied”. Het ensemble is een samenwerking tussen Lieselot De Wilde en jazz gitarist Peter Verhelst. De twee muzikanten zijn nieuwsgierig naar welke muziek er ontstaat uit een combinatie van hun verschillende muzikale werelden. Het ensemble schrijft zijn eigen liederen en zoekt naar nieuwe interpretaties van het liedrepertoire. Hun muzikale taal is een mix van technieken, virtuositeit, expressiviteit en kleuren uit klassieke muziek, oude muziek, Franse chanson, Joodse muziek, Arabische muziek, jazz en avant-garde. Bel Ayre gelooft in een pure en eerlijke expressiviteit. Ze nemen het publiek mee op sleeptouw met een beleving die vocaal, instrumentaal, tekstueel en interpretatief spannend en veelzijdig is. De muzikanten voegen veel improvisatie toe, waardoor de muziek op een heel avontuurlijke manier tot leven komt. Hun composities zijn het resultaat van een fascinatie voor de sensualiteit die ontstaat wanneer verschillende muzikale werelden samenkomen in een eenvoudig lied.  Programma ENTRE-TEMPS van Bel Ayre  "Mira la serenidad desta noche, la soledad en que estamos, que nos convida a entremeter alguna vigilia entre nuestro sueño." Don Quijote de la Mancha, deel II hfdst. LXVIII   Entre-temps verwijst naar een tussentijd, naar iets wat buiten de focus gebeurt. Het verwijst ook naar de dorveille. Vòòr het industriële tijdperk hielden mensen er andere slaapgewoontes op na. Omdat ze doorgaans vroeger naar bed gingen en minder slaapcomfort hadden dan wij nu, was het heel gangbaar om de nacht een tijdlang wakker door te brengen. Deze wakkere periode werd dorveille genoemd. Die dorveille was een uitgelezen moment voor allerlei activiteiten die het daglicht niet mochten zien zoals liefdesaffaires, misdaden of braspartijen. Men interpreteerde pas gedroomde dromen en ook menig schrijver liet zich door die mysterieuze dorme-veille  inspireren. Zowel in de Nederlandstalige als in de Franstalige eeuwenoude poëzie zijn verwijzingen terug gevonden naar deze dorveille en Bel Ayre liet zich hierdoor inspireren. Entre-temps is een reis door een imaginaire stad tijdens de nacht. Hier en daar duiken mensen op en er wordt ingezoomd op de dingen waar ze mee bezig zijn. Maar de slaap vertroebelt de perceptie en zo ook het onderscheid tussen droom en realiteit. Zowel in de Nederlandstalige als in de Franstalige middeleeuwse poëzie zijn verwijzingen teruggevonden naar deze dorveille en Bel Ayre liet zich hierdoor inspireren. Een orgue de barbarie (een klein draagbaar draaiorgel) leidt de nachtelijke reizigers door de stad langs stiekeme minnaars, de biddende monniken, de eenzame schrijver, de moeder die haar kind voedt, gebroken harten, de droom verklaarder, de geniepige charlatan en de roes van brallende dronkaards voor wie de dorveille de hele nacht lang duurt. Bezetting: Lieselot De Wilde: sopraan, teksten, composities, draaiorgelPeter Verhelst: gitaar, arrangementen & composities, draaiorgelJean-Phillipe Poncin: clarinettenLode Vercampt: cello