Ruth Lasters

Lichtmeters

Wie Lichtmeters openslaat, belandt in een zacht verlichte loketzaal zonder wachtrijen. Ieder gedicht is een schuiflade waarin mensen uit alle tijden en situaties zichzelf proberen achter te laten voor elkaar. Het heden is er slechts een flinterdunne loketruit waar de dichter olijk tegen tikt, tot ze breekt en iedereen onverhuld oog in oog staat met elkaar.