Waar inspiratie begint of eindigt is zelden duidelijk

Artistieke echo's zinderen na, kaatsen terug, soms zelfs verder in een andere richting en zo nu en dan worden ze geabsorbeerd. Als kunstencentrum zijn wij niet alleen nieuwsgierig naar de literatuur die onze gastschrijvers creëren, maar ook naar het artistieke proces.

In deze driedelige reeks, ECHOES, nodigen we telkens een schrijver uit, die op diens beurt een artiest uitnodigt die diens schrijfproces beïnvloed heeft.
Wat eruit voortvloeit is mono-, multi- en interdisciplinair werk. In de intimistische setting van de Groenplaats gaan we in gesprek met onze artiesten, luisteren we samen naar hun literaire verhalen en muzikale akkoorden, en leggen we verrassende, nieuwe, artistieke samenwerkingen bloot.

Deze avond verwelkomen we dichter Jonas Bruyneel, die multi-instrumentalisten Esther Coorevits en Klaas Tomme uitnodigt.

Jonas bracht dit jaar Mulhacén uit bij het Poëziecentrum. In meanderende copla verzen wandelt Bruyneel van Granada naar de top van de Mulhacén, de hoogste berg in Spanje. Die tocht brengt hem langs witte dorpen, onder de droogte kreunende valleien en over besneeuwde flanken. Mulhacén is een reisverslag in versvorm; over het verlangen naar een thuis, geliefden, empathie en vooral de rol van de poëzie in een samenleving.

In een eerder project liet Jonas zich inspireren door muzikanten Esther Coorevits (Tourist LeMC) en Klaas Tomme (Illuminine). En ook bij het schrijven van Mulhacén zinderden de echo's van die eerste samenwerking na. De drie vonden elkaar terug en zetten de verzen van Mulhacén om in een muzikale voorstelling, een combinatie van elektronica, altviool en zachte blazers die zowel het lyrische van het landschap als de dreiging invoelbaar maken.

Wij gaan met Jonas, Esther en Klaas in gesprek over dat creatieproces, en samen brengen ze uiteraard een stuk uit hun muzikale voorstelling.

ism De Reyghere