PEPINGSE CULTUURPRIJS

LEZING DOOR

JOS PIERREUX

Winnaar van:

de Hercule Poirotprijs 2018 met ‘Niets erger dan spijt’

de Hercule Poirot Publieksprijs 2022 met ‘Besloten stad’.

Muzikaal intermezzo

GEERT VANHASSEL EN JAN VANLAET

Vrijdag 25 oktober 2024 om 19u30

Abdijkerk van Bellingen

Vrije bijdrage

Schrijver Jos Pierreux(°1957) uit Pepingen begon meer dan tien jaar geleden aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Hij sloot toen zijn bekende zaak in bouwmaterialen aan de Ninoofsesteenweg. Reden? Jos stond al jaren dagelijks om 5 uur op om voor de drukte van de dag misdaadverhalen te schrijven. Om zijn grote passie te volgen en omdat zijn kinderen niet geïnteresseerd waren om de zaak over te nemen, nam hij de beslissing om voltijds auteur te worden en te verhuizen naar Knokke.

Ondertussen heeft Jos Pierreux al 24 boeken geschreven, waarvan 20 met de Knokke-Heistse inspecteur Luk Borréin de hoofdrol. Telkens tracht hij een maatschappelijk thema te verweven in zijn misdaadromans. In zijn vorige boek 'Rijke mensen sterven niet'behandelde Jos onderwerpen als illegalen, mensenhandel, en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. In zijn nieuwste roman 'Verklooide Levens’ (juni 2024) richt hij zijn aandacht op het fenomeen van 'woke'. Eerder in 'Niets ergers dan spijt', dat de Hercule Poirotprijs won, stond euthanasie centraal. 'Russische Poppetjes'(2021) behandelde de vastgoedcrisis, terwijl 'Besloten Stad' (2022) de impact van Covid onder de loep nam. Met deze diverse en maatschappelijk geëngageerde benaderingen weet Pierreux zijn lezers steeds opnieuw te fascineren. Het succes van zijn werken blijkt uit het feit dat zowat elk van zijn titels meerdere drukken heeft beleefd.

Ook Halle en Pepingen dienden op bepaalde momenten als inspiratiebron. Lees vooral de Witse die hij schreef en zijn debuut 'Tattoo'... Tijdens zijn lezing op de avond van de uitreiking van de Pepingse Cultuurprijs 2024, zal deze geboren verhalenverteller je uitgebreid informeren over de betekenis van Pepingen in zijn carrière. Deze lezing, met een gastoptreden van Geert Vanhassel en Jan Vanlaet, belooft een boeiende én sfeervolle avond te worden.

Pepingse Cultuurprijs 2024

Pepingen heeft een rijke traditie in het toekennen van de Cultuurprijs, een gewaardeerd kwaliteitslabel dat erkenning biedt voor het culturele belang van het werk van de laureaten. Deze jaarlijkse prijs stimuleert diverse cultuurdisciplines en draagt bij aan het verhogen van het culturele bewustzijn in de gemeente. In 2024 wil de prijs opnieuw mensen, verenigingen en groepen belonen die op bijzondere wijze hebben bijgedragen aan de cultuur, terwijl ze ook initiatieven namen om de inwoners samen te brengen.

Na de lezing volgt de uitreiking door Rudi Seghers, schepen van cultuur , van de Pepingse Cultuurprijs 2024.

De Cultuurprijs is een samenwerking van de cultuurdienst, de gemeentelijke bibliotheek en Kunst in Pepingen.

Informatie:

www.kunstinpepingen.be

@: info@kunstinpepingen.be

Tel: 02 396 28 17 – Luk Wets

Jos Pierreux in de pers :

De thrillers van Jos Pierreux zijn om je vingers bij af te likken. Ze zijn geloofwaardig, ze grijpen je bij je kladden én ze resoneren de tijdgeest. De personages zijn levensecht, allemaal met hun eigen (on)hebbelijkheden. De manier waarop Pierreux met taal omgaat geeft een extra dimensie aan de verhalen: levendig, beeldend en altijd die humor. Pierreux won met Besloten stad, de Knack Hercule Poirotpublieksprijs 2022. En nu is er Rijke mensen sterven niet, een thriller waarbij migratie en alles wat daarmee te maken heeft centraal staat.

Lees de recensie van Jan Stoel over “Rijke mensen sterven niet”

Jos Pierreux krijgt internationale erkenning.

Zijn boek "De dode die met zijn tweeën was" is vertaald naar het Frans onder de titel "Le macchabée qui en cachait un autre".

Het recentste boek van Jos Pierreux

In Duinbergen wordt een onthoofde vrouw in bed aangetroffen. Speurder Luk Borré verdenkt haar partner van femicide, een haatmisdrijf tegen vrouwen. De man is spoorloos. Is hij op de vlucht? Of is ook hij een slachtoffer?

Wanneer de echtgenoot eindelijk opduikt, wordt het mysterie alleen maar groter. Het onderzoek vordert moeizaam, want de verdachte wordt bijgestaan door een pittige advocaat. Daardoor krijgt Borré het ook op persoonlijk vlak moeilijk. Zijn jarenlange

manier van werken komt onder druk te staan. Kijkt de Knokse speurder niet te veel in één richting?

Verklooide levens verschijnt in juni 2024

Overzicht boeken gepubliceerd door Jos Pierreux

1. De dode die met zijn tweeën was (2004)

2. De overvallers die met z’n drieën waren (2005)

3. Het trio dat iets te vieren had (2006)

4. Het viervijfdeprincipe (2007)

5. La Réserve en de vloek van het zesde gebod (2008)

6. Ondertussen in Lippensville (2009)

7. Crisis in Lippensville (2010)

8. Een paar gevallen van moord (2011)

9. Laatste halte: Lippensville (2012)

10. Graaiers en snaaiers (2013)

11. Avenue des doods (2014)

12. De man die niet van vrouwen hield (2016)

13. Hoe je krijgt wat je verdient (2017)

14. Niets erger dan spijt (2018)

15. Rot fruit (2019)

Moet er neergekeken worden op de misdaadliteratuur?

Ik besef dat er door sommigen neergekeken wordt op misdaadliteratuur, maar dat is onzin. In elk genre worden goede, minder goede en slechte boeken geschreven. Trouwens, een thriller: wat is dat? Is de Bijbel geen spannend verhaal, barstensvol dood, straf en vergelding? Schreef Shakespeare niet over misdaad? Isabel Allende? Margaret Atwood? Waar ligt de lijn en wie beslist dat? Mensen zou je niet meer in hokjes mogen duwen, maar literatuur wel? Onzin. Genres zijn zoals grenzen: ze bestaan om overschreden te worden.

Er zijn thrillers waarin tientallen slachtoffers vallen en andere waarin enkel onderhuidse dreiging heerst. Je vindt misdaadromans met diepgang en zonder, met een lach en met een traan. Dezelfde lui die hun neus ophalen voor een spannend boek, weigeren die ook naar spannende films en series te kijken? Ach, de discussie is onzin. Is Vlaamse muziek slecht omdat ze Vlaams is? Er zijn verschillen tussen Eddy Wally, Clouseau en Raymond. Ieder zijn meug, niets mis mee. Gelukkig maar.

Natuurlijk lees ik ook wel eens thrillers/misdaadromans die ik saai en voorspelbaar vind. Dan stoot ik weer eens op zo’n exemplaar om duimen en vingers af te likken en ben ik opnieuw verkocht.

Het is zoals een voetbalwedstrijd: niet elke match is even hoogstaand en spannend. Toch blijft het publiek komen en staat het op de banken te juichen als het goed gaat.

-Jos Pierreux, 14 februari 2024-

Is de misdaadroman de pleitbezorger van de filosofie van Immanuel Kant?

Ook al ken ik het genre van Agatha Christie door en door, zodra detective Hercule Poirot uit de doeken doet wie de moord heeft gepleegd, ben ik toch telkens even verbijsterd als de betrokken personages uit het boek. Het plezier van het begrijpen van de plot vermengt zich steeds meer met gêne, omdat ik er na het lezen van inmiddels veertien haast identieke moordverhalen opnieuw naast zit met mijn vermoedens.

De kracht van de Poirot-boeken is natuurlijk dat je het idee krijgt dat je het had kunnen weten. Je hebt alle informatie, het is slechts een kwestie van ordelijk en methodisch denken, je kleine grijze cellen gebruiken. Je zou Poirot, of de misdaadroman in het algemeen, als pleitbezorger kunnen zien van de filosofie van Immanuel Kant (1724-1804): iedereen beschikt over de rede, iedereen kan nadenken, dus de oplossing ligt binnen ieders vermogen. Je moet alleen durven denken.

Maar is het zo simpel, kan iedereen zo systematisch en consequent denken, als Kant of Poirot?

Uit Filosofie Magazine - Door Thomas Velvis op 12 juli 2023

Muzikaal Intermezzo

Geert Vanhassel is een bekende dichter die de Valentijn wedstrijd van RINGTV in goede banen leidt. Hij is momenteel woordvoerder en verantwoordelijk voor de externe communicatie bij het AZ Sint-Maria Halle. In een vorig leven was hij journalist op radio en televisie. Tussen 2009 en 2014 was hij ook stadsdichter van Halle. Zijn ambitie als dichter is poëzie opnieuw dichter bij de mensen brengen. Hij heeft ook een muzikaal poëtisch programma 'Was is Wordt' met Jan Vanlaet.

Jan Vanlaet is een muzikant in hart en nieren. Met zijn bands Citizen Jane en Chupa Libre was hij lange tijd actief in binnen en buitenland. Hij heeft ook een muzikaal poëtisch programma 'Was is Wordt' met Geert Vanhassel. Hij werkt momenteel als muziektherapeut in het woonzorgcentrum Lucie Lambert in Buizingen. Hij koos de richting van de Nederlandstalige kleinkunst en treedt gewoon op als Jan Vanlaet.