Van Guido en Gezelle

Bart Cafmeyer gaat met Guido Gezelle in dialoog. Letterlijk. Terwijl je de complexe en bizarre man leert kennen, krijgt het monument een steeds menselijker gezicht. Een warme voorstelling die geschiedenis en literatuur op een schalkse manier weet te combineren.

Spel: Bart Cafmeyer

Accordeon: Evgeny Suvorkin

Tekst en regie: Stefan Vancraeynest

125 jaar geleden stierf Guido Gezelle te Brugge. Om deze reus van de Vlaamse letteren op een passende wijze te herinneren, schreef Stefan Vancraeynest voor Bart Cafmeyer een dialoog tussen Gezelle en hemzelf. Bart Cafmeyer wandelt langs de grote lijnen van het turbulente en getormenteerde leven van de dichter dat hij rijkelijk illustreert met zijn schitterendste gedichten. Hij brengt de dichter zelf tot leven en plaatst hem in situaties die zijn leven en werk hebben bepaald. De dichtende priester die de twee roepingen niet altijd uit elkaar wist te houden, de bevlogen leraar moderne talen en natuurhistorie aan het Klein Seminarie te Roeselare, de soms rebellerende maar vaak ook slaafse dienaar van het bisdom, de Anglofiel, de taalkundige, de nu eens uitbundig vrolijke en dan weer melancholisch neerslachtige filosoof, de vurige journalist, de bijtende satiricus. In zijn “interview” peilt Bart naar het waarom en het hoe, het ontstaan van zijn werk, zijn engagement en zijn teleurstellingen. Geen academisch essay maar een creatief, boeiend en warm verhaal dat afgewisseld wordt door de virtuoze accordeonklanken van Evgeny Suvorkin.