Een theatraal en muzikaal gedicht waarin zintuigen de hoofdrol spelen.Een jongen zet een grote, witte bol op zijn hoofd. Vanaf dan is hij Leeghoofd die leeft in zijn eigen bizarre wereld. Met stickers, trechters, voetbalsokken en ander materiaal maakt hij ogen, oren, mond en neus. Hij vertrekt op ontdekkingstocht en tast zijn omgeving op speelse wijze af.“Zelfs met klanken maakt Leeghoofd beelden. (…) met niet meer dan platte plastic toch volle pret en poëzie creëren, in een onstuimig ritme dat je zelden op scène ziet. Met brio bewijst Leeghoofd dat theater geen bubbel is, of verbeelding een lege doos. Je beseft weer dat de banaliteit van derealiteit, niet aan de realiteit ligt maar aan jezelf. ”Wouter Hillaert, De Standaard ****“Een verfrissende ode aan de fantasie die elke mens deugd doet. Als happenin jouw lievelingstaart.”Els Van Steenberghe, Knack Focus ****