Moderator: Hans Depelchin
Poëzie/muziek: Kobe Gregoir + Daniëlle Zawadi
Poëzie/muziek: Dounia Mahammed +...
Met: Fatena Al Ghorra, Siel Verhanneman & Astrid Lampe

Over de kracht van poëzie: een terugblik op 2024

Doet poëzie ertoe?

Vraag het aan dichteres Fatena Al-Ghorra - geboren en getogen in de Palestijnse bezette gebieden, uitgehuwelijkt, gescheiden, wanneer Hamas aan de macht komt met de dood bedreigd en gevlucht, waarna vijf dichtbundels van haar hand verschenen zijn - en haar antwoord zal onvermoeibaar ‘ja’ zijn. Haar poëzie is verhalend en bezwerend en leest als een innerlijke wervelwind, eindigen doet ze steevast op de plek die ze het meest vreest: dicht, heel dicht bij zichzelf.

Ook Siel Verhanneman kruipt in haar dichtbundel ‘Wat wij doen dat heet bewaren’ in haar eigen lijf en keert het naar buiten. Wat ze vindt zijn twee plekken waar grote gevoelens en verlangens bewaard worden: de uterus, waar het moederschap kiemt, en de psoas, de spier van de ziel.

Dichteres Daniëlle Zawadi’s zielenroerselen willen gehoord en verstaan worden. Zawadi is een zwarte vrouw in een overwegend witte omgeving en dat brengt verontwaardiging teweeg. Over die verontwaardiging handelen haar woorden: met haar kenmerkende spoken word en de meeslepende percussiemuziek van Kobe Gregoir worden metaforische verhalen op een indringende manier tot leven gebracht.

In ‘Zachte landing op leeuwenpootjes’ brengt Astrid Lampe, laureaat van de P.C. Hooft-prijs 2024, de actualiteit in woord tot leven. Als lezer worden we op onszelf teruggeworpen. Lampe geeft ons 56 gedichten zonder titel, zonder interpunctie en zonder indeling waarin verschillende elementen steeds terugkeren: de oorlog, landschappen, sporen van mensen en ‘kreten’ van actualiteit.

Ook in schrijver en performer Dounia Mahammed haar werk klinken kreten uit een recente geschiedenis door. Dounia omschrijft zichzelf als een queer, zoekend, schrijvend en makend speler. En dat is exact wat ze in ‘Beurette en peau de pêche’ doet. Ze maakt zich de term Beurette* - die zowel een racistische als seksistische lading heeft - eigen. Ze gaat op zoek naar doorgestreepte woorden en leest de tekens in haar huid die haar vertellen wat onderhuids plaatsvond. Vanuit een intiem schrijfproces ontvouwt zich een nieuwe performance, poëtisch en muzikaal.

Het thema van de poëzieweek? U merkt het al: lijfelijkheid!

Al die zintuiglijke woorden worden door illustratrice Sarah Yu Zeebroek live geïllustreerd.

Gastheer van dienst is wederom Hans Depelchin, samen met hem kruipen we onder de huid van onze gastdichters.

i.s.m. KAAP & Poëziecentrum I deAuteurs