Terwijl er voor de Duitse eenmaking letterlijk gevochten werd, leverden de Duitse romantici een figuurlijke strijd. De conservatieve kring rond Johannes Brahms volgde een esthetiek van absolute muziek, terwijl Franz Liszt en de Nieuwe Duitse School literair georiënteerd waren. Arnold Schönberg volgde in zijn jeugdwerken nog het voorbeeld van Brahms, maar werd verleid door de Wagneriaanse theatraliteit. Verklärte Nacht voor zes strijkers markeert deze overstap en is geïnspireerd op poëzie. De toevoeging van een altviool en cello aan een strijkkwartet zorgt voor een warme – vaak melancholische – basis en meer contrapuntische mogelijkheden. Veertig jaar eerder reanimeerde Brahms het genre met zijn Eerste Sextet. Voor deze clash der componisten wisselen Simply Quartet en Leonkoro Quartet hun muzikanten uit.