In 'Iedereen dichter!' gooit Ivo van Strijtem de ramen open. ‘Poëzie moet uit haar boeken treden,’ beweert hij ten stelligste. En met een aanstekelijk enthousiasme weet hij dit te bewerkstelligen. Poëzie wordt onterecht als wereldvreemd, moeilijk en bovenal totaal nutteloos ervaren. Maar volgens de auteur kan poëzie ons van de onverschilligheid redden.Aan de hand van gedichten uit eigen werk of door hem vertaalde gedichten toont de auteur ons hoe de schoonheid van poëzie een groeimiddel is dat de mens boven zichzelf laat uitstijgen. Hoe ze klaarheid schept in een wereld vol ruis, geluk brengt in tijden van wanhoop en oproept tot reflectie en tot gerichte actie. Poëzie staat niet buiten de werkelijkheid, maar rukt de sluier van onze virtuele wereld af.Ivo van Strijtem leest voor uit zijn gewaardeerde recentste bundels: ‘De Liefde, jazeker’ en ‘Een kamer met een tafel en schrijfgerei’.Ivo van Strijtem debuteerde in 1983 debuteerde met de gedichtenbundel 'Aardbeien met slagroom'. Kenmerkend voor zijn gedichten is de combinatie van humor, eenvoud en directe ontroering. Als leraar én als dichter wil Ivo de poëzie dichter bij een groter publiek brengen.