voor jou wou ik een huis zijn

David Troch

2021, Uitgeverij Vrijdag

[FLAPTEKST] Hoe voelt het om weg te gaan? Die vraag stelt een man zich in voor jou wou ik een huis zijn. Meer, hij voegt de daad bij het woord. Zijn tocht voert langs lief en leed. Hij streelt het zachtst van de dag, raakt het ruwst van de nacht. Zo neemt Troch ons mee op reis tot in het diepst van zijn ziel. Toch blijft de toon licht. Elk vers is fris, elk vers is scherp. Geen zin in voor jou wou ik een huis zijn die niet zingt. Wat Troch hier met de taal doet, is één groot feest.

104 pagina's

een geweldige liefde

David Troch

2016, Uitgeverij Poeziecentrum vzw

Twaalf gedichten moest hij hebben aan het eind van zijn twee jaar durende ambtstermijn als stadsdichter van Gent. Het werden er twintig. Dat wil zeggen: officiële. Stiekem schreef David Troch er meer. "een geweldige liefde" is een neerslag van dat poëtisch enthousiasme. De titel is ontleend aan zijn eerste stadsgedicht: gent en ik. Troch riep alle Gentenaars op het te vertalen in zoveel mogelijk talen die in de stad te horen zijn. Het maakte meteen duidelijk dat hij het niet bij schrijven zou houden. Hij sprong geregeld de fiets op om de poëzie aan de mens te brengen. Zo ontmoette hij Gentenaars van divers pluimage. Divers, dat zijn ook de gedichten. Twee sonnetten, een poetry slam tekst, en zelfs een lied. David Troch debuteerde met de dichtbundel laat[avond]taal. Het openingsgedicht uit buiten westen won de Herman de Coninckpublieksprijs voor beste gedicht. Zijn novelle in verzen bianca blues is naar het Spaans vertaald.

47 pagina's

bianca blues

David Troch

2015, Uitgeverij Poeziecentrum vzw

Een novelle in verzen, dat etiket zou je net zo goed op "bianca blues" kunnen kleven. In zijn derde dichtbundel zoomt David Troch in op het onbekommerde luxeleventje van een internationaal topmodel. Ogenschijnlijk. Want, laat de dichter zich louter lyrisch uit over het modellenbestaan of schuilt er meer achter het laagje glitter en glamour? Is de dichter bijvoorbeeld - om maar eens een wilde gok te wagen - kritisch uit over de wegwerpmaatschappij waarin reclame ons dicteert wat schoonheid is? De taal in "bianca blues" zingt en swingt. De bundel leent zich dan ook uitstekend voor voordracht. Op verschillende podia bracht Troch reeds fragmenten uit de bundel, vaak met muzikanten. In de toekomst zal hij dat regelmatig doen samen met mondharmonicaspeler Steven De bruyn (The Rhythm Junks). David Troch gooide na meer dan een decennium het juk van de public relationswereld van zich af en is sindsdien meneertje literatuur bij WISPER. Nog tot 1 mei 2016 is hij stadsdichter van Gent. 

55 pagina's

buiten westen

David Troch

2012, Uitgeverij Poeziecentrum vzw

We leven een evenwichtig leven. Tot we aan het wankelen gaan en het water ons in een mum van tijd aan de lippen staat. Angsten, verslavingen, kwalen. Het minste geringste kan onze wereld plots door elkaar schudden. In zijn nieuwe bundel neemt David Troch ons mee op een lichtvoetige reis langs levens die we niet altijd willen leiden, maar die wel buitengewoon herkenbaar zijn en waarin zelfs de liefde erin slaagt ons buiten westen te schoppen. David Troch (1977, Bonheiden) heeft wel eens een hekel aan hoofdletters; won o.a. de Jules van Campenhoutprijs voor poëzie, de Gerard Vermeerschprijs voor monologen en de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd; en publiceerde o.a. in Snoecks, Het Liegend Konijn, Poëziekrant, De Brakke Hond, Deus Ex Machina en de Amerikaanse bloemlezing A Generation Defining Itself; bracht o.a. laat[avond]taal op papier en o.a. Een doosje dolle dialogen op podiumplanken; werkte mee aan Meander, was redactielid van Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift en stond mee aan de wieg van Kluger Hans. Een jaar lang droeg hij de titel Ambassadeur van de poëzie van de stad Gent.

47 pagina's
Reeks: Bel- etagereeks, 5

laatavondtaal

David Troch

2008, Uitgeverij Poeziecentrum vzw

Minimale taferelen vol dagelijks jolijt, dat lijkt één van de rode draden in "laat[avond]taal" te zijn. Lijkt, want in deze bundel van David Troch weet je het nooit. De dichter toont een vreemde voorliefde voor woorden als 'geen' en 'niet'. Alsof hij in een welles-nietesspelletje is verwikkeld met alles dat hem omringt en het bestaan ervan wenst te ontkennen; er is geen wereld luidt het dan ook in één van de gedichten uit de afsluitende cyclus ... zij zo. Wereld of niet, laat[avond]taal is bevolkt door oude mensen, dorpscafés, zakdoeken, ontbijttafels, slaapkamers, kerkhoven, dure auto's en een Hollywoodactrice die bij de dichter in bed belandt. David Troch (Bonheiden, 1977) heeft wel eens een hekel aan hoofdletters; won o.a. de Herman de Coninckprijs 2013 voor het Beste Gedicht, de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, de Jules van Campenhoutprijs voor poëzie en de Gerard Vermeerschprijs voor monologen; publiceerde o.a. in "Snoecks", "Het Liegend Konijn", "Poëziekrant", "De Gids", "De Brakke Hond", "Deus Ex Machina" en de Amerikaanse bloemlezing "A Generation Defining Itself"; bracht o.a. "laat[avond]taal" en "buiten westen" op papier en o.a. "Een doosje dolle dialogen" op podiumplanken; werkte mee aan "Meander", was redactielid van "Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift" en stond mee aan de wieg van "Kluger Hans"; is sinds september 2013 meneertje literatuur bij Wisper en werd aangesteld als stadsdichter van Gent voor de periode 2014-2016.

54 pagina's
Reeks: Bel- etagereeks, 2

Ontkroond

David Troch

2006, Het Zinkend Schip

Liefde is een stinkdier, maar de geur went wel

David Troch

2003, Zuid & Noord

168 pagina's
Reeks: Papaverreeks, 50