Schreeuw mijn aarde

Toon Vanlaere

2021, Uitgeverij P

[FLAPTEKST] Wat is aarde? Wat is lichaam? Kan taal lijf en aarde met elkaar doen versmelten? Mens en aarde, vlees en bloed, hoe diep moet de dichter erin doordringen om ons bestaan bloot te leggen? Om ons hele aardse bestaan te riskeren. Want dat doet Vanlaere. Hij schrijft een inventaris van de grote aardse thema's bij elkaar. Zijn poëzie maakt zich vuil aan de aarde. Hij dringt door in stof en as, in man en vrouw. Zijn poëzie resulteert in aardsacramenten. 'Als een mens in stof uiteenvalt, is dat stof dan nog menselijk?' 

63 pagina's

Op een rand van elkaar

Toon Vanlaere

2015, Uitgeverij P

[FLAPTEKST] Over de schoonheid van ons verval. Troostende poëzie over entropie, en het leven als een bol spinrag. Po¨ëzie als één brok zintuiglijkheid en sensualiteit. Over onze levens als kladversies, als langgerekte repetities. Woorden als ambachtelijke werktuigen, zo fijn geslepen, zo ontroerend en tegelijk rauw en naakt. Björn Soenens 

74 pagina's

Menigte

Toon Vanlaere

2012, Uitgeverij P

53 pagina's

De rok van de archeologe

Toon Vanlaere

2006, Uitgeverij P

[FLAPTEKST] Textiele taal. Vanlaere wil er een stuk intimiteit in overeind houden. Hij graaft de archeologe op, tilt ze bovengronds. Hij schrijft dat haar kleed doet alsof het zelf een leven heeft geleid. Er valt niets op af te dingen. We stappen kamers langs: kijk, hierin bestaan we. Poëzie is een taal teneinde nooit de schaamte te verstaan van het verhaal: zó en zó en zó werd dit door ons gedaan.

47 pagina's

Notaris van de kleine akker

Toon Vanlaere

2000, Uitgeverij P

45 pagina's

Ansicht met alleen een hemel

Toon Vanlaere

1975, Eigen beheer

Publicatie in eigen beheer onder de naam Antoon Vanlaere