16.05.2023

Dichter en criticus Rudolf Van de Perre overleden

Op 6 mei overleed dichter, prozaschrijver en poëziecriticus Rudolf van de Perre (27 juni 1934).

In 1956 debuteerde hij als dichter in de poëziereeks De Hoorn in een duobundel met Frans Vierstraete, Duel bij toeval. In 1961 volgde de bundel Verten en grenzen, uitgegeven bij Sanderus met lino's van zijn broer Harold Van de Perre. Na meer dan 10 jaar dichterlijke stilte verscheen bij uitgeverij Orion de bundel Herder en koning in de reeks Noorderlicht. De volgende bundel zou zelfs pas 15 jaar later verschijnen, Boergondische suite (Lannoo, reeks De Golfbreker), geïnspireerd door Les Très Riches Heures van de duc de Berry. In 1994 tenslotte verscheen Gebinte van een naam, waarin Van de Perre een poëtische vertaling geeft aan leven en werk van de Vlaamse polyfonist Johannes Ockeghem.

Bekender dan als dichter en prozaschrijver, was Van de Perre als literair criticus. Zijn kritieken verschenen in tal van tijdschriften zoals Dietsche Warande & Belfort, Boekengids, Ons Erfdeel en Vlaanderen. Hij publiceerde ook verschillende essaybundels over poëzie en becommentarieerde poëziebloemlezingen, onder meer Poëzie en leven (1968), De gekleurde wereld (1979), Er is nog olie in de lamp der taal (1982), Woorden om wakker te lezen (1992) en De geur van een sonate (1994). Hij schreef ook monografieën over Andre Demedts en Anton van Wilderode.

Rudolf van de Perre was sinds 1986 lid van de Koninklijke Academie voor Taal en Letteren. In 1997 was hij ondervoorzitter en in 1998 voorzitter van de Academie.

Zijn werk werd herhaaldelijk bekroond, onder meer met de A. Merghelynckprijs van de KANTL (1979), de Provinciale Prijs voor Oost-Vlaanderen, essay (1979), de Joris Eeckhoutprijs van de KANTL (1980), de prijs van de Scriptores Christiani (1986) en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen (1987).