Foto: Kei Sendak

08.08.2019

De zomer van ... Tilke Wouters

Voor de meeste mensen is de zomer synoniem van vakantie, terrasjes, reizen, … Zou dat voor dichters ook zo zijn of is de zomer voor hen net een druk seizoen met festivals en optredens? In de reeks “De zomer van …” vraagt Poëzie-Centraal tijdens de maand augustus een aantal dichters naar hun zomer-activiteiten.

Vandaag is het de beurt aan Tilke Wouters. Tilke Wouters is een activistische slam poet. Ze praat over thema’s als gender, seksualiteit, mentale gezondheid en het gebroken systeem. Ze laat zich inspireren door persoonlijke situaties en ze droomt er van hoe ze als individueel en als maatschappij kan verbeteren.

P-C: Is de zomer een drukke periode voor jou? Lees je voor op festivals of dobber je gewoon ergens rond in een roze plastic flamingo?

TW: De zomer is, net als de meeste momenten door het jaar, vrij druk. Ik ging al naar 1 burner festival (waar ik een impro slam poetry optreden deed) en ga in augustus nog even op reis naar Berlijn. Daarnaast ben ik echter volop met mijn poëzie bezig.

Tijdens de Gentse Feesten hadden we wat evenementen met Slam-T (de queer spoken word organisatie die ik mee oprichtte) zoals een queer editie in samenwerking met Blond en we stonden ook drie keer op het poëzieterras een het Poëziecentrum. Hier trad ik ook elke keer op en deed ik presentatie en open mic.

Slam-T zal op 10 augustus ook workshops geven in de Minus One in samenwerking met de Poëziebus en Queerkoorts. De thema's hier zullen dekolonisatie, psychische kwetsbaarheid, activisme, mensen met een beperking en gender/seksualiteit/diverse relatievormen zijn. 

29 augustus hebben we dan ook onze maandelijkse editie van Slam-T. 

Individueel ben ik ook nog met optredens bezig. Zo zal ik 10 augustus nog optreden op Queerkoorts, maar eerst ook bij Mama's Open Mic in de Zomerfabriek te Antwerpen op 7 augustus.

Hiernaast ben ik ook de oprichter van het Safe(r) Space Manifesto (dat ondertussen verschillende poëzieorganisaties ook ondertekend hebben) en hiermee start ik deze zomer een VZW, waar ook heel wat werk in kruipt.

Een goed gevulde zomer dus!

P-C: Heb je in de zomer ook nog tijd om te schrijven of gaat je poëtische brein even  op slot?

Ik vind zeker nog tijd om te schrijven, al is het vaak op de meest onverwachte momenten. Soms zit er een verhaal in mij dat er echt om vraagt geschreven te worden en dan spring ik mee op die energie. 

Zo had ik een negatieve aanvaring met een man op de Gentse Feesten. Wat me verdrietig maakte, dan boos en dan schreef ik er een slam poem over! Uit dit soort sterke emoties komt vaak ook sterk werk.

P-C: Welke dichtbundel mag er mee in de reiskoffer?

Maar eentje? Op mijn laatste reis had ik er vier mee! Momenteel ligt bovenaan The princess saves herself in this one van Amanda Lovelace