Hieronder vind je een kleine selectie van kranten- en tijdschriftenartikels en van andere papieren bronnen over deze auteur. Meer informatie vind je in het documentatiecentrum van Poëziecentrum.
-
Coenen, M. (2017, 16 mei). Het onvermogen om saai te zijn. Humo, 132–133.
-
De Coninck, H. (2004). Een aangename postumiteit. Brieven 1965-1997. De Arbeiderspers.
-
De Coninck, H. (1970, december). Het parlandisme. Dietsche Warande en Belfort, 115(10), 738–748
- De Strycker, C. (2017). Herman de Coninck over Herman de Coninck, te boek gesteld door Thomas Eyskens. Poëziekrant, 41(6), 44–45.
-
Eyskens, T. (2014). Er is niets te zien en dat moet je zien. Een literaire wandeling door Mechelen in de voetsporen van Herman de Coninck. De Arbeiderspers/Poëziecentrum.
-
Eyskens, T. (2017). Toen met een lijst van nu errond. Biografie. De Arbeiderspers.
-
Hemmerechts, K. (1998). Taal zonder mij. Atlas.
-
Leeflang, E. (1999 maart). Maar vertakkend van wanhoop en graagte: De gedichten van Herman de Coninck. Ons Erfdeel, 413–421.
-
Leus, H. (1985, 3 oktober). De hectaren van het geheugen. Humo, 32–38.
-
Leyman, D. (2014, 21 februari). Stilletjes blaffen tegen het verdriet: Eerbetoon aan Herman de Coninck (1944-1997). De Morgen, p. 8.
-
Luyten, A. (2004, 27 oktober). Als de koetjes op de doosjes van La Vache Qui Rit. Knack, 96–101.
-
Reynebeau, M. (1997, 28 mei). Arendsoogs avontuur. Knack, 12–16.
-
Schaevers, M. (2005, 10 mei). Acht jaar na de dood van Herman de Coninck: vrienden en familie kijken terug. Humo, 48–55.
-
Starik, F. (2010, juni). Kleine, verschrikkelijke waarheid. Awater, 9(2), 10–13.
-
Van Elzen, S. (1973, 19 december). Hoe sterk is de eenzame dichter? Knack, 104–106.
-
Vervoort, J. (1994, november). ’Goede poëzie is een kwestie van wachten’ : [interview met Herman de Coninck. Poëzekrant, 18(6), 34–40.
-
Wildemeersch, G. (1977, juni). In Vlaanderen is hij de Coninck van het nieuw-realisme. Tirade, 21(226/227), 429–441.
