Wat hebben Bashar El-Assad, kroonprinses Elisabeth en klokkenluider Chelsea Manning gemeen? Ze waren allemaal het onderwerp van poëzie. Het Radio 1-programma Bonus vroeg het afgelopen jaar (2016-2017) elke week een dichter om even stil te staan bij de actualiteit en die te verwerken in een gedicht. De inspiratie bleek uit alle hoeken en kanten te komen: van de martelgevangenissen in Syrië tot de inauguratie van Donald Trump. Maar ook de 'kleinere' actualiteit stolde soms in een gedicht: de ontdekking van gigantische dinosauruspootafdrukken, of een ode aan het openbare zwembad. Poëzie verpakt de werkelijkheid anders dan de journalistiek. Soms mooier, vaak rauwer. En altijd persoonlijker en gelaagder. Dat maakt de reeks Bonusgedichten tot een tijdsdocument waar je als lezer nog lang bij stil kunt blijven staan, ook als de krantenpagina's al beginnen te vergelen. De Bonusgedichten: een jaar actualiteit in 50 gedichten. Met onuitgegeven werk van Paul Demets, Maud Vanhauwaert, Maarten Inghels, Charlotte Van den Broeck, Amina Belorf, Yannick Dangre, Luuk Gruwez, Lotte Dodion, Annemarie Estor, Dimitri Casteleyn, Lies Van Gasse, Peter Holvoet Hanssen, Aya Sabi, Peter Theunynck, David Troch, Roel Richelieu Van Londersele, Paul Claes, Ruth Lasters, Carmien Michels, Jeroen Theunissen, Michael Vandebril, Max Temmerman, Maarten Goethals, Joke van Leeuwen en Charles Ducal. Een samenwerking van Poëziecentrum en Radio 1.
113 pagina's
Op 8 november 2016 speelde dichter Gerhard te Winkel in Theater De Lieve Vrouw in Amersfoort een voorstelling naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van het Belgenmonument in Amersfoort. In deze bundel staat de tekst van de voorstelling, aangevuld met gedichten van Lotte Dodion.
45 pagina's
Kanonnenvlees is een poëtische staalkaart van hoe mensen aan elkaar kapotgaan. Soms beetje bij beetje, soms plots en overdonderend. In Kanonnenvlees verzamelt Lotte Dodion de brokstukken van een eerste schooldag, een laatste kus, een gebroken familie... en transformeert scherven tot schoonheid van de rauwere soort. Met chirurgische precisie legt ze wonden bloot en wijst u waar het pijn doet. Angst, afscheid of vluchtgedrag, haar personages zijn gewond en beschadigd, maar niet zielig. Ze dragen hun littekens als eretekens en blijven recht krabbelen. Haar gedichten zijn toegankelijk en eigenzinnig, herkenbaar en verrassend, hard en troostend tegelijk.Kanonnenvlees gaat over vasthouden en loslaten, vallen en verrijzen. Het is een bundel waarvan u niet wil genezen.
Vijftien auteurs die een nauwe band hebben met Leuven, schreven nieuw werk ter gelegenheid van 150 jaar stedelijke bibliotheek en 15 jaar Tweebronnen. Iedere auteur ging op zijn/haar manier aan de slag met de opdracht om een tekst waarin Leuven een rol speelt, te maken. Dieric Bouts werft een jonge hoefsmid aan als model en Johanna Spaey zet de oude fiets van haar moeder bij die van haar vader. Naast Charles Ducal maakt ook inspecteur Berg zijn opwachting. Water inspireert Paul Baeten Gronda en een Monchichi valt in het bad van Saskia de Coster … Leuvenaar en belpopkenner Jan Delvaux vraagt zichzelf in de inleiding af waarom het lange leven van dit boek verzekerd zou zijn. Zijn antwoord is simpel: Wie hier nooit komt, mist zichzelf wel misschien is een ode aan de werelden die een bibliotheek ter beschikking stelt en aan de veiligheid die het biedt aan de beste pennen ter wereld.
96 pagina's
Laatste aanpassing: meer dan 2 jaar geleden.
Is dit auteursprofiel onvolledig? Gegevens aanvullen.