Foto: SamPol
De Zomerreeks Samenleving & Poëzie is een samenwerking van Samenleving & Politiek , een politiek maandblad met een kritische en doordachte blik op de politieke actualiteit, en Poëziecentrum.Elke weekdag van juli en augustus kan je op de websites van Samenleving & Politiek en Poëzie-Centraal genieten van een nieuw gedicht met maatschappelijk-kritische inslag. In de week van 19 tot 23 juli presenteren we een aantal historische gedichten.
Lieve E., het lukt me niet meer te schrijven
mijn hoofd is overbevolkt en mijn lichaam is kapot
mijn collega’s liggen op oude matrassen, de hitte sleept hen
achter zich aan, hun gedachten razend en zonder één ellendige metafoor
ik streel de elfdelige nummers op jarenlange wachtlijsten
zonder venster zitten onze geliefden tussen vier muren opgesloten of staan om vijf uur op
om te gaan werken onder tikkende klokken, hun bestaan in de uitgerokken schaduwen
van de stad waar we wonen, waar wij uit wanhoop onze handlijnen laten lezen
naalden prikken in onze meridianen, we zouden beter, jij zou beter
weet je nog vorige zomer, toen ook ik wankel op de dakrand stond, niet veel later viel
het waaide zo hard, weet je nog –
Lieve E., jij die niet houdt van gedichten maar de taal van zorg en liefde spreekt
ze cirkelt behendig rond het ik, zo zoet deze hitte in muffe dekens over de straat geen ondervoede duif te zien, voel ik hoe een vriend steeds harder wegkijkt
in de commerciële talen die hij goed kent, nog een vormloze liefde scheurt in repen van me af
ik bedel overal maar vind nergens nog een zin, E., ken jij de zeven manieren
om voor jezelf te zorgen al? Wij kunnen wel schreeuwen met onze stemloze monden
een stilkrijsend koor aan de terrassen van de beurs, boos halen we enkele wespen uit
de lauwe zomerlimonade, wij kunnen wel stappen en schrijven en maken en zorgen maar welke wind
draagt ons lichaam mee? Waarheen, welke hand houdt ons nog recht?
Astrid Haerens