23.01.2019

MARKTCORRUPTIE, een label voor makers en dichters

Vorig jaar richtten de jonge dichters Dominique De Groen en Arno Van Vlierberghe het label (geen uitgeverij benadrukken ze op hun website) MARKTCORRUPTIE op en ondertussen brachten ze al 4 titels uit. Reden genoeg voor een gesprek met Poëzie-Centraal.

P-C: Arno en Dominique, jullie debuutbundels verschenen bij uitgeverij het balanseer. Toch richtten jullie ongeveer een jaar geleden zelf een uitgeverij op, Marktcorruptie. Waarom?

A+D: Het idee voor Marktcorruptie ontstond voor het eerst toen we allebei het gevoel hadden dat we klaar waren om onze eerste bundel te publiceren, maar we nog niet zeker waren of we bij het balanseer zouden kunnen verschijnen. We vonden dat geen enkele andere uitgeverij zo goed bij ons werk zou passen als het balanseer, dus hebben we toen afgesproken dat als onze manuscripten zouden worden afgewezen, we de touwtjes dan in eigen handen zouden nemen. We proberen allebei wat op de hoogte te blijven van wat er zich roert in de literaire wereld met betrekking tot het DIY (Do It Yourself)-uitgeven van gedichten, dus we wisten op z’n minst dat het mogelijk was. Toen we enkele maanden later het fantastische nieuws kregen dat het balanseer ons allebei zou uitgeven, vonden we dat geen reden om het plan van een eigen label te laten varen: inmiddels hadden we al een naam, allerlei ideeën, en vooral heel veel zin om ook zelf dingen te maken en uit te geven. We geloven ook sterk dat dit soort initiatieven vooral versterkend en stimulerend inwerkt op de uitgeverswereld. Onze publicaties bij het balanseer en onze projecten bij Marktcorruptie sluiten elkaar bovendien helemaal niet uit, integendeel: bij Marktcorruptie kunnen we heel snel en spontaan dingen de wereld insturen, op een manier die bij een reguliere uitgeverij simpelweg niet mogelijk is. Zo kunnen we bijvoorbeeld nevenprojecten, korte reeksen gedichten, works-in-progress,... de wereld insturen, dingen die niet per se ooit in een bundel zullen komen maar die volgens ons wel de moeite waard zijn om met anderen te delen.
Daarnaast hebben we ook al enkele dingen uitgegeven van andere makers. We hebben zelf ervaren dat er voor dichters een soort van vervelende 'tussenfase' is, waarin je al wel optreedt en al enkele tijdschriftpublicaties op je naam hebt staan, maar je nog niet gedebuteerd bent. Die tussenfase kan gemakkelijk enkele jaren duren. Daarom willen we ook een platform bieden voor mensen die misschien nog niet klaar zijn om te debuteren in het officiële circuit, maar die wel op zoek zijn naar andere manieren om hun werk in de wereld te brengen.

P-C: Drie van de publicaties die tot nu toe verschenen, omschrijven jullie als “chap books”. Wat zijn dat precies?

A+D: Chapbooks zijn qua omvang meestal tamelijk beperkte, projectmatige boekjes die in kleine oplagen worden verspreid. Er hangt vaak ook wel een DIY-sfeertje rond. Meestal bevatten ze een handvol gedichten of een enkele reeks, vaak opgebouwd rond een specifiek idee, thema of project. Ze zijn dus korter dan een reguliere bundel, maar wel langer dan een enkel gedicht. Soms staat een chapbook op zichzelf, soms maakt het deel uit van een groter geheel en vormt het in feite een soort van voorpublicatie van een bundel die later zal verschijnen. Het voordeel van zo’n boekje is dat ze snel en (meestal) goedkoop worden geproduceerd en verspreid. Vaak verschijnen ze ook in eigen beheer, zonder tussenkomst van een uitgever of andere publicist. Dit vinden we belangrijk, die mogelijkheid om zelfstandig deel te kunnen nemen aan de literaire wereld. 

P-C: Jullie publicaties verschijnen niet in grote oplages. Hoe gebeurt de distributie ervan? Nemen de dichters ze mee wanneer ze ergens gaan voorlezen? Waar zijn ze nog te koop?

A+D: Onze boekjes verschijnen (voorlopig) in oplages van tussen de 20 en 50 exemplaren, al kan dit in de toekomst wel meer worden. De distributie gebeurt op verschillende manieren. Een van onze belangrijkste verkoopkanalen is onze website, www.marktcorruptie.zone. Daar vind je een overzicht van alle publicaties, de prijzen, en hoe je ze via e-mail bij ons kan bestellen. Daarnaast hebben we ook al enkele keren met een stand op gespecialiseerde beurzen gestaan. Zogenaamde zine-beurzen leggen zich volledig toe op zelfgemaakte boekjes in alle mogelijke verschijningsvormen, van zeefdrukken en risoprints tot eenvoudige uitgaves in zwart-wit. Een goed voorbeeld is de Zine Happening (georganiseerd door Les Voizines) die ieder jaar plaatsvindt in Gent (volgende editie midden mei in de Kunsthal te Gent). Een derde manier is inderdaad de boekjes meenemen wanneer we zelf optreden, en andere auteurs die bij ons verschijnen vragen om hetzelfde te doen.

P-C: In 2018 verschenen er vier titels bij Marktcorruptie, hebben jullie al plannen voor 2019?

A+D: We zijn momenteel volop plannen aan het maken voor enkele uitgaves die dit voorjaar zouden verschijnen. Het grootste project waar we aan bezig zijn, draait rond jeugdwerk van verschillende dichters. We hebben aan een heleboel bekende en minder bekende auteurs gevraagd om in hun archief te duiken en ons iets op te sturen dat ze schreven als kind, als puber of adolescent. Het plan is om deze bijdragen te publiceren als facsimile, en zo dus het handschrift, het lettertype, eventuele tekeningen of doodles,... te behouden. Op die manier willen we een tegengewicht bieden aan de constante vraag om nieuw en origineel werk: wij willen net oud werk, vergeten werk, hoe stoffiger hoe beter. Naast dit enigszins groots project zijn we ook op zoek naar dichters die zich in die ‘tussenfase’ bevinden en interessante ideeën hebben. Zo gaan we mogelijk werk uitgeven van de jonge en getalenteerde Gentse dichters Laure-Anne Vermaercke en Benjamin De Roover. Daarnaast zullen we waarschijnlijk zelf allebei nog een chapbook maken. Dat is natuurlijk ook een voordeel van een eigen label te hebben.

P-C: En voor jullie zelf? Verschijnt er al een vervolg op jullie debuut? Hebben jullie interessante optredens in het verschiet?

Dominique: Mijn volgende bundel, Sticky Drama, zal als alles goed gaat dit voorjaar verschijnen bij het balanseer. In deze bundel probeer ik een wereld te verbeelden waarin de mens niet langer centraal staat, waarin allerlei levensvormen floreren in de puinhoop die de mens heeft achtergelaten. De mens bestaat wel nog in deze wereld, maar moet op zoek gaan naar een nieuwe positie in de wereld, naar nieuwe manieren om met andere wezens samen te leven. Een deel van deze bundel verscheen overigens al in de Markcorruptie-chapbook Bacterial Girl.
Daarnaast ben ik in 2019 de nieuwe gastschrijver van het literaire tijdschrift nY, wat betekent dat ik aan ieder nummer van deze jaargang een bijdrage zal leveren. Qua optredens staan er aan het einde van deze maand twee dingen gepland in Amsterdam: de Dichtersmarathon in Perdu op gedichtendag (31/01), en de avond daarna de presentatie van een nummer van De Gids waaraan ik een bijdrage heb geleverd en dat volledig draait rond het voormalige kindsterretje Macaulay Culkin.
Arno: Ik ben traag maar zeker aan het schrijven aan ‘ex daemon’, mijn tweede dichtbundel. Waar mijn debuutbundel, Vloekschrift, uit 5 lange gedichten bestond, zal dit tweede project de kaalslag verhevigen en slechts 1 enorm lang gedicht bevatten. Idealiter bevat het 100 bladzijden, wat een ode aan en knipoog naar de dichter en activist Mark Baumer is, die helaas in 2017 tijdens een protesttocht werd aangereden door een terreinwagen en het leven liet langs de kant van de weg. 100 dagen liep hij, en 100 bladzijden lang zal ik dichten. Daarnaast zal ik dit voorjaar de honneurs waarnemen van juryvoorzitter, tijdens de voorronden van Write Now! in Vlaanderen.